eGrid

Procedura służąca do ustalenia przyczyn, dla których uczeń potrzebuje lub chce uczyć się języka docelowego, włącznie z celami i kontekstami, w których będzie się nim posługiwać.

Ocena jakości nauczania, przeprowadzona po obserwacji zajęć w sposób formalny przez nauczyciela z wyższymi kwalifikacjami/ stażem, mentora lub dyrektora metodycznego.

Połączenie metod nauki odbywającej się bezpośrednio w klasie z wykonywaniem zadań na odległość za pomocą komputera.

CEFR to dokument, w którym znajduje się opis umiejętności oraz poziomów kompetencji porozumiewania się w języku obcym przez osoby uczące się danego języka, według następującej skali: A1, A2; B1, B2; C1, C2. Poziomy te stanowią podstawę dla standardów oceniania stopnia znajomości języka posiadanego przez osobę, która się go uczy.

Dokument zaświadczający, że dana osoba ukończyła z wynikiem pozytywnym posiadający program kurs nauczania języka docelowego.

Czynniki występujące w środowisku nauczania, mające wpływ na nauczanie oraz proces uczenia się słuchaczy, na przykład: kraj pochodzenia, wiek uczniów (szkoła podstawowa, średnia, dorośli), typ szkoły (państwowa, prywatna), itd.

Osoba odpowiedzialna za rozwój i bieżące funkcjonowanie danego kursu językowego.

Przedstawiony w formie pisemnej zarys i podsumowanie zawartości merytorycznej kursu nauczania, jak również sekwencja nauczania umiejętności oraz/lub wiedzy językowej, zwykle zawierający wskazówki dotyczące organizacji czasowej kursu.

Niezależna jednostka zawierająca określoną partię materiału, będąca częścią kursu szkoleniowego.

Materiały w postaci cyfrowej (tekst, grafika, audio i wideo), służące do nauczania, które można przesłać przez Internet lub sieci komputerowe.

Informacje dotyczące ocen lub faktów, w formie pisemnej. Przykłady danych udokumentowanych: informacja zwrotna od trenera / dyrektora metodycznego z obserwacji zajęć nauczyciela, praktyka nauczycielska, której przebieg był obserwowany i oceniany na piśmie przez trenera lub/ dyrektora metodycznego, doświadczenie w nauczaniu – liczba godzin przeprowadzonych zajęć przez nauczyciela w danej placówce, zapisana w sposób formalny przez pracodawcę.

Dokument poświadczający znajomość języka na danym poziomie, zwykle według określonych standardów (w Europie według skali CEFR).

Forma interakcji podczas zajęć, w toku której różne grupy uczniów jednocześnie wykonują dane zadanie.

Duży interakcyjny wyświetlacz połączony z komputerem i rzutnikiem.

Wiedza nauczyciela o języku docelowym (formach, znaczeniach i użyciu) oraz rozumienie mechanizmów działania języka docelowego i ogólnie rozumianej komunikacji.

Opisy procesów psycholingwistycznych, poznawczych i afektywnych, mających miejsce podczas nauki języka, oraz warunków koniecznych do zaistnienia tych procesów.

Zasady i metody nauczania, stosowane w nauczaniu języka obcego.

Poziom wiedzy językowej ucznia oraz umiejętność jej zastosowania.

Oprogramowanie do administracji, dokumentowania, odnajdywania danych, raportowania i dostarczania kursów lub programów szkoleniowych, np.  Moodle.

Podejście ucznia do uczenia się i wykorzystywania otrzymanych informacji; sposoby, jakimi posługuje się uczeń próbując odgadnąć znaczenia słów i je stosować, jak również rozpracowuje zasady gramatyki oraz inne aspekty języka, którego się uczy.

Indywidualne sposoby i nawyki uczniów, którymi posługują się w celu przyswojenia informacji i nabycia umiejętności. 

Posługiwanie się różnymi symbolami w celu oznaczenia typów błędów w pracach pisemnych, np. NS – nieprawidłowy szyk wyrazów, O – błąd ortograficzny, itd. 

Doświadczony nauczyciel/ trener/ dyrektor metodyczny, który wspiera mniej doświadczonego nauczyciela (adepta), dzieląc się z nim wiedzą, umiejętnościami oraz pokazując perspektywy rozwoju osobistego i zawodowego.

Metoda szkolenia nauczycieli, w której praktykanci ćwiczą umiejętności nauczycielskie z kolegami lub uczniami –wolontariuszami, zwykle pod obserwacją trenera.

Prawidłowe i odpowiednie przykłady struktur językowych, które uczniowie mogą naśladować, ćwiczyć i uczyć się na ich podstawie.

Rezultaty procesu uczenia się (czego słuchacze faktycznie się nauczyli), które mogą różnić się od założonych celów.

Rodzaj interakcji na zajęciach, w której każdy uczeń pracuje z drugim uczniem, wykonując zadanie, którego celem jest nauka języka.

Procedura, której celem jest określenie poziomu ucznia przed rozpoczęciem kursu, aby przydzielić go do odpowiedniej grupy.

Rozwój zawodowy nauczyciela, który ma miejsce w toku zdobywania doświadczenia i wiedzy oraz ma odzwierciedlenie w jego/jej nauczaniu.

Dokument poświadczający przejście przez proces oceniania i ukończenie szkolenia dla nauczycieli lub kursu językowego z wynikiem pozytywnym.

Procedura, której celem jest ocena rozwoju umiejętności językowych ucznia w stosunku do programu kursu, w którym uczestniczy.

Słowniki, książki o gramatyce, podręczniki dla nauczycieli, encyklopedie, itd.

Szkolenia, których celem jest zapewnianie posługiwania się przez nauczycieli z tej samej placówki tymi samymi kryteriami, jak na przykład skalą  CEFR, podczas oceniania umiejętności mówienia i pisania ich uczniów.

Utrwalone oraz/lub uproszczone opinie na temat danych typów osób, kwestii kulturowych, typów zachowań, itd. 

Nauka języka na zajęciach, polegająca na wykonywaniu przez uczniów zadań komunikacyjnych i interakcyjnych.

Sposób stosowania przez nauczyciela lub placówkę zasad i metod nauczania języka.

Konkretny sposób przeprowadzania danego zadania na zajęciach.

Współpraca z drugim nauczycielem przy planowaniu i prowadzeniu zajęć językowych dla tej samej grupy uczniów.

Procedura mająca na celu określenie umiejętności, wiedzy lub wyników. Są cztery podstawowe typy testów: diagnostyczny, wstępny, osiągnięć/postępów i znajomości języka. 

Analizować i rozwiązywać problem, wskazywać i korygować błędy w działaniu sprzętu w klasie.

Faktyczne użycie form językowych i słownictwa w języku mówionym i pisanym.